Last week, last day, last hours

Hi hi!

Nou toen was mijn laatste week ingegaan....
Waar was ik gebleven, ohja thanksgiving! Nou wij (de kinderen en ik) hadden het huis netjes gemaakt etc etc. Lekker gedoucht, helemaal klaar voor. Toen dachten mijn 2 broertjes dat ze wel even van mij zouden winnen met worstelen. Haha dat dacht ik dus even niet. Resultaat; nog een keer onder de douche! Daarna waren de mensen er al, oh even een lijstje van wie er allemaal waren:
- Wij met zijn 6en
- Carl en Stella
- Mr Tracey (patient van Jen)
- Ms I forgot here name... (patient van Rem)
- Charlotte, Ron en Emma
- Luke (zoon van Charlotte en Ron) en een vriend van hem.

Wat stond er op het menu. Turkey natuurlijk! Haha en mashed patatoes, salade, ham, taart etc etc. Ik weet het eigenlijk allemaal niet eens precies. Maar in ieder geval het was erg lekker.

Na het avondeten toen Charlotte naar huis wilde, ben ik met hun meegegaan. Want de dag na thanksgiving is Black Friday en dat is een groot shop festijn. Alles sales etc etc, resultaat; mensen vechten om dingen, peppersprays etc. haha echt belachelijk maargoed. Uiteindelijk ben ik dus bij hun gaan slapen en zijn we vrijdag dus naar de mall hier in Ocala geweest. Daar heb ik nog even wat cadeautjes gekocht en nog een nieuwe portomonee en vestje voor mezelf. Uiteindelijk was ik rond 5 uur weer thuis (waren rond half 10 weggegaan) en toen hebben we lekker met de family gegeten.

Zaterdag zouden we gaan kijakken maar....... de boot deed het niet, eerst was er iets mis met de boot zelf dus dat ging Rem repareren, en daarna deed de motor het niet meer. Haha dus toen hebben we maar gewoon onze weekelijkse klus gedaan, boodschappen doen. 's Avonds gingen we uit eten bij Tony's Sushi. Hier hadden ze ook lekker kip etc. Was een japans restaurant en ze gingen het eten echt voor je neus voor bereiden etc. Erg leuk, erg lekker!

Zondag gingen we naar de kerk, en je hebt altijd zo'n gedeelte dat alle mensen die die week jarig zijn naar voren komen en daar bidden ze dan voor. Dus daar stond ik ook bij, want mijn verjaardag is natuurlijk aankomende zaterdag! Daarna helemaal op het einde van de dienst werd ik door Father Don naar voren gehaald en toen ging hij me bedanken dat ik hier was en nouja hij zei allemaal erg aardige dingen :) En ook toen werd er nog weer voor mij geboden dat ik safe travels had etc. Erg speciaal. Daarna in family hour was ons gezin aan de beurt om het family talent te doen. Hihi en wat wij hadden, het was verschrikkelijk maargoed ;) We gingen Jingle Bells met ballonnen spelen. Haha heb nog nooit zo vals Jingle Bells gehoord maargoed. We waren een echte hit, iedereen (de andere families) gingen staan en zongen mee etc. Haha dat was dus geslaagd!

Toen we eenmaal thuis waren gingen we toch echt kijakken, Remko had een nieuwe motor gekocht. Dus wij naar Silver River. Remko, Stella en Maarten in de boot en Jennifer, Preston en ik in kijaks (volgens mij warne het kanos maargoed) Dus daar gingen we, zegt Preston ineens tegen mij; Ja we kunnen slangen en schildpadden en apen en alligators zien. Ik keek hem aan, zo van, serieus? en ja hoor, niet veel later ligt er een alligator 2 meter van me af in het water, iets later hangen er aapjes boven mijn hoofd. Oh my gosh, dat was zo eng, ik dacht echt van als ik nu omval dan word ik opgegeten door een alligator. Maargoed, uiteindelijk gingen Maarten en ik even wisselen, omdat ik last van mijn rug had, en stiekem ook omdat ik schijtsbenauwd was. Maargoed, Maarten ging niet zo snel dus gingen wij hem met de boot trekken, maar we maakten een bocht en jawel.... hij tipped! hahaa ik heb zo gelachen, hij lag daar dus serieus in het water, nou als ik dat had gehad dan had ik werkelijk in mijn broek gescheten maargoed. Dus hij probere in de kijak te komen, lukte niet, proberen in de boot te komen, lukte niet. Dus toen uiteindelijk heb ik hem uit het water kunnen trekken en in de boot gekregen. Haha oh men wat een avontuur.

's Avonds heb ik de kinderen en Rem en Jen de cadeautjes gegeven, die ze volgens mij allemaal wel leuk vonden. En heb ik van Stella nog een lekkere badjas gekregen en van Preston een ketting van de Ocali days.

Maandag was ik gewoon hele dag thuis, beetje dit doen, beetje dat doen. Heb ik nog even gevulde koeken gemaakt. 's Avonds zouden we op de foto voor de church maar toen we weg wilden gaan en Remko Sasha naar buiten wilde doen om te plassen, kon ze niet meer lopen en alles. Dus de dieren arts gebeld. Ondertussen zaten wij in de auto opweg naar de kerk. Belt de dierenarts terug dat we die avond nog konden komen. Dus wij weer omgedraait en nouja toen kwam het moeilijkste moment. Want we wisten al dat Sasha hoogstwaarschijnlijk niet meer terug zou komen. Dus afscheid nemen etc, was echt vreselijk.. Remko en Jennifer moesten Sasha in de auto tillen (ik kan je vertellen, die hond is loodzwaar) en toen naar de dierenarts. Ik bleef alleen met de kinderen en toen iedereen weer een beetje rustig was etc ben ik maar de prei pot op gaan warmen en hebben we gegeten. Daarna ice cream gegeten en geluisterd naar Adele songs. We moesten toch wat...

Gisteren stond ik op en was het ontzettend stil in huis, geen Sasha meer. Die middag ging ik lunchen met Courtney en Charlotte (en Emma ofcourse) bij Olive Garden, erg lekker, erg gezellig. Daarna, ook al waren we al bomvol, zijn we nog naar Mochi's gegaan, daar lekker ijs gegeten. Toen ik terug was heb ik appeltaart gemaakt en Stella snitzels. En nouja dat was dus ons avond eten, en voor het toetje, de appeltaart kwamen Stella en Carl en Charlotte en Courtney ook nog even. En nou toen kreeg ik allemaal kaartjes met we will miss you en birthday kaartjes etc. En daarna kreeg ik van hun allemaal een heel mooi kettingje. Erg mooi aandenken aan de geweldige tijd die ik hier met hun heb gehad.

Vanochtend ben ik vroeg mijn bed uit gegaan want dat was de laatste keer dat ik Remko zag.. Poeff... Moeilijk hoor afscheid nemen! Verder heb ik vanmorgen mijn koffer verder ingepakt, brief voor hun geschreven en dit bericht geschreven. Vanmiddag rond half 4 brengt Jennifer me naar het vliegveld. Eerst afscheid nemen van de kinderen, en ja dan nog van Jen. Zie der wel tegenop hoor, maargoed. En dan begint een lange reis terug naar huis. Waar dan hopelijk mijn mama en Harry op me staan te wachten.

See you soon!